HALA YAĞ KUTULARINA ÇİÇEK EKİYOR MUSUNUZ?

 Eskiden böyleydi işte.

Yağ Tenekeleri sadece yemek hizmeti vermezlerdi. 

Bu tenekeler aynı zamanda saksı gibi önemli bir hizmet verir, o güzelim çiçekleri yetiştirir,  büyütürdü.

İşte annem ve babaannemin bu resmi, belki de 50 yıldan daha fazladır. Resim  VİTA yağının o günlerdeki ikinci görevini belgeliyor.

Yazılar öne gelecek şekilde vitalar dizilir,  içine her türlü çiçek ekilir, birde bizimkiler gibi böyle de bir resim çekilince herkes bu resmi alır, nostalji sayfalarında kullanır.

 Belki de zamanın ötesine iletilecek bir şeyleri varsa insanların, bu resimlerle hayat bulur. 

Bu resim yağ firmalarının ilgisini çeker mi, vita yağı hala var mı bilmem ama, nostaljik sitelerde bu resmimi görünce duygulanıyorum.

 Ölünce meşhur olan babaannemi, uzun ömürler versin annemi  görünce hoşuma daha da gidiyor bu resim.. 

Şimdilerde nerde çiçek ekilen yağ kutuları..

Becel kutusuna mı ekelim?
Yoksa salat yağı kutusuna mı?

Eğer ekiyorsak bile muhakkak ayıp olur, böyle görünmesin diye üzerine bir transfer, geri dönüşüm, boyama ile o nostaljiyi kaybediyoruz.   Belki de şimdi de aynı resimdeki pozu, dizi dizi salat yağı kutularıyla mı yapmalı? İlerde bizim çocuklarımız da onları koyar belki sanal alemlere.. 

 Vitanın önemi o yıllarda çok büyüktü. onunla yapılan herşey güzel olurdu. Çok yakınlarda Migros mağazası nostalji köşesi yaparak Vita yağını satışa sunmuş, onunla yapılan kurabiyeler kıtır kıtır oluyormuş, almışlar ve yapmışlar gerçekten de o yağın önemini hissetmişler. 

Hatırladınız mı bu güzel VİTA yağını.. Nostaljik şimdilerde bu gözde yağ.. 

Aşağıdaki şiirde ne güzel yakıştı bu resimle, yazarını bilmiyorum ama resimle örtüşen duyguları için yayınlıyorum. 

"sen içerdeyken ben
vita kutularında çiçek yetiştirdim
sokakta top oynadım çocuklarla
ayakkabılarımı eskittim
güneşe karşı durdum sabahları
geceleri bir başıma yıldızları bekledim"

(şiir: internetten alıntı)
Resim: serpille hayata dair albümünden..